غورځنګ
دا چې له څو ورځو راهيسې په قطر کې د اسلامي امارت او د کابل ادارې په شمول د افغان سياسيونو تر منځ بين الافغاني مذاکراتو دويم پړاو پيل کړی نو ورسره سم په رسنيو کې هم د موقت حکومت اوازې خپريږي، همداشان د خليلزاد له نوي سوله اييز سفر سره سم داسې اوازې خپرېږي چې ګواکې خليلزاد له ځان سره د موقت حکومت په اړه طرحه هم راوړې….
ځينې رسنيو ان تر دومره حده تېری کړی چې موقت حکومت يې دافغان کشالې د حل لار بللې په داسې حال کې چې افغانانو په خپل تېر لنډ تاريخ کې له موقت حکومت څخه ډېرې ترخې تجربې لرلې دي، که فکر وکړو نو د شر او فساد تېرې دورې ته لاړ شو چې له اوه وو ګوندونو څخه ځينو ګوندونو يې د واک پر سر اختلاف تر دومره کچې ورساوه چې شپږ مياشتې يې هر يوه واکمني وکړه چې د هغو له جملې څخه يې حضرت صبغت الله مجددي، انجينر احمدشاه احمدزی، برهان الدين رباني.. وو. دغو څخه يې دوو تنو شپږ شپږ مياشتې واکمني کړې او انجينر احمدشاه احمدزي دوه مياشتې عبوري واکمني کړې، دغه واکمنۍ له دې امله د موقت وخت لپاره وې چې دوی ټول تر خپل منځ په واک سره نښتي وو او د واک پر سر نه سره جوړېدل.
خو بلاخره خبره تر دې ورسېده ددغو موقتي واکمنيو وروستی واکمن برهان الدين رباني د طالبانو له وېرې او ډاره د رياست جمهوري څوکۍ ان بدخشان ته ورسوله.
که چېرې اوس مهال طالبان او افغان سياسيون د واک د انتقال د عامه اصطلاح لپاره پر موقت حکومت سره سلا کيږي نو دا به پدې معنا وي چې ګواکې د هماغې دورې د خپلمنځي جګړو تاريخ تکرارېدونکی دی او د واک پر سر نښتې رامنځته کېدونکې دي.
نو که داسې وي، بيا خو ښايي افغان ملت ته هم د داسې حکومت رامنځته کېدل د منلو وړ نه وي ځکه چې هغوی له پخوانيو موقتو او عبوري حکومتونو څخه چندان شې خاطرې نه لري بې له دې چې په خپلمنځي جګړو کې يې خپل نازدانه بچيان له منځه تللي…
نو که چېرې موقت اداره رامنځته شي بيا به يې افغان ولس ملاتړ وکړي؟ په داسې حال کې چې له دغه ډول حکومت څخه افغانان بلکل ښې خاطرې نه لري، بلکې په خپلو عاميانه خبرو کې هر وخت د خپلمنځي جګړو له دورو څخه سر ټکوي…
بلې خوا ته اوسني افغان سياسيون په ځانګړي ډول د کابل ادارې د هيئت غړي د خپل واک د بقا او تداوم ډېر شوقيان دي، نو که چېرې دغه موقت حکومت رامنځته شي نو ګواکې داسې به وي چې دغه به واک وېشنه وي، په داسې حال کې چې طالبانو لا وخت له سره ويلي چې موږ د واک وېش نه غواړو بلکې موږ يو اسلامي شرعي نظام غواړو، او په اسلامي نظام کې چې څوک هم برخه اخلي بايد اهل وي… واک وېشنه بايد نه وي…
دلته موقت به بې له دې بل څه معنی ولري چې د واک وېشل رامنځته کړي، که چېرې دا بې درېغه قربانۍ افغانانو د واک وېشنې لپاره ورکړې وای نو واک وېشنه خو د کرزي له لومړۍ دورې بيا تر ننه پورې په کابل ادارې لا ښه ځلېدلې ده نو بيا دا دومره قربانۍ د څه لپاره؟
نو له دې امله ده چې موقت حکومت طالبان له افغان سياسيونو سره نه مني، او پکار ده چې ورسره ويې نه مني…
ځکه چې افغان ولس له دا ډول طرحو سره مخالفت لري او د نظر او ان عملاً اختلاف هم ورسره لري…
خو تر ټولو مهم پواينټ دا چې دغه مذاکرات د افغانستان څلوېښت کلن ناورين نشي پای ته رسولی بلکې د واک وېشنې پر سر کېدای شي خورا زيات جنجالونه، ژبني تعصبونه، سمتي وېش او داسې نورې ناخوالې منځته راوړي.. ځکه چې د موقت حکومت د جوړېدو په طرحه کې ښايي مختلف سمتونه د واک غوښتونکي شي بې له دې نه چې اهل وي يا نه نو دا به د دې لامل شي چې جنجالونه او ان جګړې پېښې کړي چې دا به نو د افغانستان څلوېښت کلن جهادونه، د دوو انقلابونو ثمرات، د افغان ولس مقدسې هيلې او ارمانونه له ګواښ سره مخ کړي او هسې نه چې دغه بيا په سيند لاهو شي….
