غزل/ جانان خدرخېل
امت به یې اخر واوري د ټوک ټوک اولاد غږ
غزه به تر وروستۍ سلګۍ کوي د جهاد غږ
تعلیم دی، کار دی، امن دی، قانون دی او حدود دي
دا څو دانې خبرې دي د ګرده هېواد غږ
د زړه کیسې مې شعر کړم او خپل ځان ته یې وایم
په خلکو کې مړ شوی دی د ډاډ او د داد غږ
دا زړه مې ورپسې نن له خپل ځای بې ځایه شوی
چټي مې په زړه اوري د پلارجان ‘ارواښاد’ غږ
له ځانه چې ښیښې او درنې وسپنې را تاو کړې
نو څنګه به در رسي د مظلوم د فریاد غږ؟
ړنده کڼه نړۍ کې د عظمت څلي ته ژاړم
څښتنه که مې واورې د یو ستړي مراد غږ
وطن مو ازاد شوی دی “جانانه” ازادي ده
خو موږ پکې لا هم کولای نه شو ازاد غږ
