عبدالرحمن محمود
إمام أبوحنيفه رحمه الله د ماخوستن لمونځ د مسجد په مؤذن پسې وکړ، مؤذن په لمانځه کې سورة الزلزلة تلاوت کړ، کله چې لمونځ وشو خلګ ټول ووتل يواځې امام صاحب أو مؤذن پاته شول.
مؤذن وايي چې ما امام صاحب ته وکتل چې هغه په تفکر مصروف ؤ، أو يوه نرمه نرمه ساه يې ایستل،له مسجد څخه ووتم أو د مسجد څراغ مې بل پريښود چې تيل هم ډير کم پکې وه.
شپه تيره شوه د سهار د لمانځه وخت شو، مسجد ته راغلم چې امام ابوحنيفه رح پرخپل ځای په همغسې کيفيت او تفکر سره ناست دی.
او څراغ لاهم بل دی او امام ابوحنیفه رح له ځانه سره په ژړغوني آواز دا جملې وايي:
(يامن يجزي بمثقال ذرة خير خيرا، ويامن يجزي بمثقال ذرة شر شرا، أجر النعمان عبدك من النار وأدخله في سعة رحمتك)
ژباړه:ای هغه ذاته چې د مثقال ذرة د خير په عمل، جزاء د خير ورکوې او د مثقال ذرة د شر په عمل جزاء د شر ورکوې، نعمان له أوره وساته أو جنت ته یې داخل که.
مؤذن وايي چې زه ورنږدې شوم امام ابوحنيفه رحمه الله وليدم، أو راته ويې ويل چې څراغ وړې؟
[ د امام صاحب رحمه الله دا فکر وو چې تر أوسه ماخوستن دی ]
ما ورته وویل چې د سهار وخت را داخل شوی، د سهار د لمانځه وخت دی.
نو بيا امام ابوحنيفه رح راته وويل چې کوم څه دې ليدلې له ما څخه يې هم پټ که أو بل څوک هم مه خبروه، بيا یې د ماخوستن په اوداسه دوه رکعته د سهار سنت وکړل او بيا يې فرض په جماعت را سره وکړه.
مؤذن وايې چې امام ابوحنیفه رحمه الله وفات شو دا قيصه مې ښکاره کړه.
المأخذ: شذرات الذهب.
